Op een gegeven moment ben ik op zolder gaan zitten met papier en tijdschriften. Knippen, scheuren en plakken, heel eenvoudig. Gewoon woorden en zinnen, verder weinig extra's. De woorden spraken voor zich.
Dat heeft zich steeds verder ontwikkeld. Een afbeelding erbij. Papertape langs de randen. Gekleurd papier als ondergrond in plaats van wit papier. Stofje erbij, touwtje, strikje, zelfs boutje en moertje. Er is weinig wat bij mij uitgesloten wordt om terecht te komen op een van mijn werken.
Hiernaast is een foto van een mijn eerste collages.
Mijn drijfveren van toen zie je terug in de teksten. Dat het stekelig is, en mij ook stekelig heeft gemaakt, zie je terug in de touw die er bovenop ligt.
Uit kunstzinnig oog punt stelt dit weinig voor. Toch heb ik uit reacties gemerkt dat het mensen aanspreekt. Zo simpel kan het dus zijn om
beeld en materiaal te combineren tot een aansprekend geheel.
